Program "Rodzina 500+", który wszedł w życie dnia 1 kwietnia 2016 roku jest finansowym fundamentem wsparcia rodzin. Jego głównym celem jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego podstawowych potrzeb życiowych.
Świadczenie wychowawcze przysługuje w wysokości 500,00 zł miesięcznie na każde dziecko w rodzinie, do dnia ukończenia przez dziecko 18. roku życia.
Świadczenie wychowawcze przysługuje obywatelom polskim oraz określonym grupom cudzoziemców, jeżeli w/w osoby zamieszkują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres, w jakim mają otrzymywać świadczenie wychowawcze, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.
Świadczenie wychowawcze przysługuje:
1) matce albo ojcu, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu matki albo ojca (w przypadku, gdy dziecko zgodnie z orzeczeniem sądu jest pod opieką naprzemienną obydwojga rodziców rozwiedzionych, żyjących w separacji lub żyjących w rozłączeniu sprawowaną w porównywalnych i powtarzających się okresach, kwotę świadczenia wychowawczego ustala się każdemu z rodziców w wysokości połowy kwoty przysługującego za dany miesiąc świadczenia wychowawczego),
2) opiekunowi faktycznemu dziecka, jeżeli dziecko wspólnie zamieszkuje i pozostaje na utrzymaniu opiekuna faktycznego,
3) opiekunowi prawnemu dziecka,
4) dyrektorowi domu pomocy społecznej.
W przypadku urodzenia dziecka albo ukończenia przez dziecko 18. roku kwotę świadczenia wychowawczego przysługującą za niepełny miesiąc ustala się, dzieląc kwotę tego świadczenia przez liczbę wszystkich dni kalendarzowych w tym miesiącu, a otrzymaną kwotę mnoży się przez liczbę dni kalendarzowych za które to świadczenie przysługuje. Kwotę świadczenia wychowawczego przysługującego za niepełny miesiąc zaokrągla się do 10 groszy w górę.
Świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli:
1) dziecko pozostaje w związku małżeńskim,
2) dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w pieczy zastępczej,
3) pełnoletnie dziecko ma ustalone prawo do świadczenia wychowawczego na własne dziecko,
4) członkowi rodziny przysługuje za granicą na dziecko świadczenie o podobnym charakterze do świadczenia wychowawczego, chyba że przepisy o koordynacji sysytemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.